Het is weer zomer én dat betekent een nieuwe lichting met afstudeerders. MEST gaat in gesprek met drie veelbelovende afstudeerders van kunstacademies over hun passies, intrigerende afstudeerprojecten en toekomstplannen. Dit laatste gesprek is met grafisch vormgever Ellemijn Hendriks, die een drieluik maakte geïnspireerd op Jheronimus Bosch. "Hij zette het paradijs en de hel tegenover elkaar en dat vond ik zo’n mooi contrast, dat ik dacht: hier wil ik iets mee doen.”
Geschreven door: Rosa Lee Szarzynski
Leerzame stages
Bij de gedreven Ellemijn Hendriks (25) was het in haar jeugd al duidelijk dat ze de creatieve kant op zal gaan. “Dat riep zelfs mijn docent in groep 1. Ik was altijd aan het tekenen en met knutselen voor Moederdag pakte ik extra uit. Het liefste was ik creatief bezig. Ik vond het ook geweldig om in tijdschriften als de Tina te kijken en wilde daardoor ook de grafische kant op.” Ze vervolgt lachend: “Als ik nu een boek kies, dan ga ik ook vaak op de cover af.” Na een studie aan het SintLucas was een opleiding aan het St. Joost in de richting van Illustrated & Animated een logische vervolgstap. Ze kijkt daar tevreden op terug. “De omgeving was hartstikke leuk, iedereen was aardig en inspireerde me enorm. Van de stages heb ik het meeste geleerd.” Ze vertelt ook nog even over haar vorige opleiding. “In het tweede jaar liep ik stage bij oranje vormgevers, dat onder andere werkt voor Malmberg, bekend van de onderwijsboeken. Daar heb ik van alles mogen maken, van boekcovers tot logo’s. Ik kon breed de grafische wereld ontdekken. Tijdens een andere stage bij WAT ontwerpers in Utrecht maakte ik veel infographics voor wetenschappelijke bedrijven. Op het St. Joost liep ze haar afstudeerstage bij tijdschrift Quest. “Ik ontdekte tijdens mijn stages dat ik het interessant vind om teksten visueel te maken.”
Overprikkeld hoofd
Tijdens vakanties gaat altijd haar acrylsetje mee. Wat maakt creëren zo fijn? “Dat ik mijn gevoel erin kwijt kan. Ik vind het fijn dat ik zelf kan bepalen wat ik neerzet en vind het leuk om te experimenteren. En dat het lukt om dat vanuit mijn eigen brein neer te zetten op papier. Soms is mijn hoofd echt overprikkeld en als ik dan iets papier zet kom ik tot rust.”
Klimaat, wetenschap en Jheronimus Bosch
Haar stijl? “Het liefst ga ik voor organische vormen of de natuur. De uitwerking is vaak kleurrijk en losjes.” Of er thema’s zijn die terugkeren in haar werk? “Dat is heel grappig. Voor mijn intake aan de kunstacademie maakte ik een waterverftekening over beestjes die aan het protesteren waren, dat was tijdens de klimaatmars in Parijs. En ik heb een keer een waterverfanimatie gemaakt voor het Watersnoodmuseum over overstromingen en met een futuristische wereld waarin mensen onderwater leefden. Voor mijn afstudeerproject ‘De Groene Koers’ koos ik ook weer ervoor om het te laten gaan over het klimaat.” Hiervoor lieten ze zich inspireren door de bekende schilder Jheronimus Bosch, die veel drieluiken maakte en ook uit Den Bosch komt. “Hij zette het paradijs en de hel tegenover elkaar en dat vond ik zo’n mooi contrast, dat ik dacht: hier wil ik iets mee doen. Hij werkt in details, je raakt nooit uitgekeken, dat wilde ik ook graag met mijn werk.”
Gezien ze net daarvoor stage had gelopen bij Quest kwam ze uit op wetenschap. En op het klimaat. “Als ik op het nieuws kijk dan zie ik dat de klimaatproblemen heel erg spelen. Het maakt me verdrietig dat we onze mooie natuur verpesten als we zo doorgaan. Vanuit daar ben ik gaan nadenken over wat kunnen oplossingen zijn? Ik wilde die ook laten zien op mijn drieluik.”
Maatschappelijke drieluik
Van tevoren heeft ze veel onderzoek gedaan en boeken gelezen als Utopie (over de perfecte wereld) van Hans Achterhuis. Haar schetsen werkte ze maandenlang uit op de iPad net zo lang tot elk detail klopte, als perfectionist. Met graffitistiften maakte ze het definitieve drieluik op MDF-hout. “Dat is wat speelser en persoonlijker en ook duurzamer.” Ze vertelt enthousiast over haar drieluik waar ze een halfjaar lang bijna elke dag aan werkte. “Links zie je in het rood het helbeeld, net als bij Bosch zie je daar verschillende duivels in, het menselijke ras, die de wereld aan het verpesten zijn. Daaromheen zie je de bosbranden, uitdroging, flatgebouwen en de steden die worden volgebouwd; eigenlijk alles wat onze wereld kapotmaakt. In het midden, het blauwe luik, zie je alles wat we nu doen om verandering aan te brengen. Dat luik is bewust het smalste. Je ziet de Tweede Kamer, het stemmen in stemhokjes maar ook de protesten door de steden. In het rechtste, het groene, luik zie je oplossingen. Overal zie je plantjes en de natuur komt terug, je ziet uitvindingen als robot Mr. Trash die in het water plastic opvangt, enorme gebouwen zodat we op het water kunnen leven en hoogbouw met kassen en laboratoriums voor vegetarische burgers en een foodtruck met een krekelburger. Iedereen noemt het een zoek-Wally-plaatje.” Het laatste luik is haar favoriet, dat past bij haar positieve instelling. “Daar wil je leven.”
Ellemijn is ondanks haar perfectionisme onwijs trots op wat ze heeft neergezet. “Tijdens de expositie trok het ook de aandacht die ik wilde. Ik hoop stiekem dat als mensen het zien, ze eerder op een groene partij stemmen. En dat het hen inspireert om iets tegen klimaatverandering te doen, in ieder geval dat iedereen een klein stukje in zichzelf wil aanpassen om groener te denken. Dat kan al iets kleins zijn als minder vlees eten of vaker de fiets pakken.”
Blik op de toekomst
De belangrijkste les vanuit haar opleiding? “Pff, ik heb de neiging om lang vast te hangen in mijn werk. Nu weet ik dat het helpt om dat perfectionistische af en toe los te laten en inspiratie te halen uit andere bronnen. Bijvoorbeeld door een keer een frisse neus te halen of een museum te bezoeken en niet altijd achter mijn werk te blijven plakken.”
Ze ziet vol goede moed naar de toekomst. “Het liefst wil ik dat mijn afstudeerwerk een vaste plek krijgt, zodat het dichtbij me blijft. Ik ben in gesprek met het Provinciehuis in Den Bosch, daar wil ik het exposeren zodat ik weer een discussie kan starten. Mijn doel is om eind augustus te starten met een fulltimebaan, het liefst bij een grafische studio. Ik ga ook koffiedrinken bij mijn oude stageplekken. Als die vaste werkplek lukt en ik daarnaast in mijn vrije tijd nog iets creatiefs kan doen, bijvoorbeeld bij de grafische werkplaats van Willem Twee, ben ik heel blij. Misschien komt er ooit een grote wall art en een eigen expositie lijkt me ook gaaf. Voorlopig werk ik nog niet freelance, maar wie weet in de toekomst. Met creëren stop ik in ieder geval nooit.”
Meer informatie over Ellemijn Hendriks
Wil je meer weten over Ellemijn? Volg haar op haar Instagram.
Rosa Lee Szarzynski
redacteur
