Doloris: het succesverhaal van drie enthousiaste ondernemers

Het gaat heel goed met Doloris’, zegt cultuurondernemer Joep van Gorp opgelucht, gevraagd naar het eerste halfjaar dat ‘zijn’ surrealistische doolhof nu achter zich heeft liggen. ‘We hebben al heel veel bezoekers gehad, de horeca loopt ook top. Als ik erop terugkijk, kan ik met zekerheid zeggen dat we het maximale neer gezet hebben wat we kunnen.’ ‘We’, dat zijn met name Joep van Gorp zelf en de twee ondernemers achter de rooftopbar: horeca-uitbater Jaap van Ham en catering-expert Gijs van der Velden. Het verhaal van de drie mannen begint in 2015, wanneer Van Gorp partners zoekt voor een eigenzinnig kunstcomplex dat hij jaren geleden in Berlijn bezocht. Een ‘climb-through’ art experience met tientallen kamers vol surrealistische kunst die je zintuigen op scherp zetten: dat moest ook in Nederland komen, en dan het liefst in Tilburg – de stad van experiment, creatie en innovatie.

Eén geheel, toch zelfstandig

Tijdens veel (en lange) gesprekken kwamen de drie mannen tot een invulling van het overkoepelende concept. ‘Doloris is de personificatie van het doolhof en de bar, de bezoekers komen haar stem en woorden overal tegen.’ De bezoeker mee willen nemen op reis – of dat nu in de doolhof of de rooftopbar is – stond vooraan in de visie. Van der Velden: ‘We zijn in de rooftopbar gaan werken vanuit de vrouwelijkheid van Doloris. Je ziet veel roze en paars, zachte stoffen, goede cocktails, kleine streetfoodgerechten om te delen… Het geheel is erg modern en echt iets wat Tilburg nog niet had.’ Ondanks dat de rooftopbar en de doolhof vanuit één integraal concept zijn ontwikkeld, opereren ze wel degelijk zelfstandig. Hierin lag wat Van Gorp betreft het grootste spanningsveld. ‘Als ondernemer wil je je eigen bedrijf beschermen. We wisten van elkaar dat we alle drie het beste wilden voor het complex, maar tegelijk wil je ook het maximale halen uit je eigen deel. Die gesprekken waren het moeilijkst.’

Anders leren denken

De verschillende achtergronden (cultuur, catering, horeca), leeftijden (Van Gorp is 27, Van Ham 42 en Van der Velden zit er tussenin) en ervaring van de mannen, maakten de samenwerking, naar eigen zeggen, enerverend. ‘De horeca is een markt waarin er veel concurrentie is: je bent heel gecalculeerd bezig om zaken voor elkaar te krijgen’, licht Van der Velden toe. ‘Terwijl Joep een droom aan het bouwen was; veel keuzes waren nog niet genomen voordat hij begon. Jaap en ik weten vooraf juist heel goed waar we aan beginnen en hoe we het gaan doen, we werken heel afgekaderd. Bij een kunstproject kan dat niet.’ Waar de twee horeca-mannen Van Gorp adviseerden over commercie, leerden zijzelf andersom om een beslissing niet enkel vanuit de ratio te nemen en het soms iets meer tijd te geven. ‘Kunstwerken ontstaan vaak organisch, vanuit een gevoel. Die houding is soms ook best welkom als ondernemer-zijnde: niet ‘snel-snel-snel’ beslissen, maar soms iets meer geduld hebben. Dan krijg je vaak juist goede inzichten en ontstaan er toffe ideeën’, aldus Van der Velden.

Aanstekelijke energie

Ook Van Ham – naar eigen zeggen ‘de opa van het stel’ – is te spreken over de vruchtbare synergie tussen de partijen. ‘Joep en zijn jonge compagnons hadden zó’n grote visie en energie, daar werd je gewoon in meegezogen. Ik ben zelf ook vrij positief ingesteld, maar zij waren unstoppable: gaat het niet linksom, dan maar rechtsom. Die enthousiaste houding werkte heel aanstekelijk en kon ik dan weer overbrengen op de merken waar we nu mee samenwerken in de bar. Iedereen is er vol gas in meegegaan.’ Van Gorp op zijn beurt is blij dat hij terecht kon bij experts. ‘Ik ben goed in het bepalen van een visie en de juiste mensen bijeenhalen. Maar van de horeca, zoals van zoveel andere dingen die bij een totaalproject als Doloris kwamen kijken, heb ik geen kaas gegeten. Als ondernemer moet je dus veel dingen uit handen kunnen geven. Het geeft een fijn en rustig gevoel als je weet dat je bepaalde taken kunt neerleggen bij mensen die jarenlang ervaring hebben.’