Een hybride experiment: Playgrounds The Art Department 2020

Hybride experiment

Dit jaar vond Playgrounds The Art Department plaats in hybride setting: live streaming, deels op locatie en deels online. Anders dan normaal dus, maar daarom niet minder inspirerend en verbindend! Van artist talks tot portfolio reviews en van recruitment tot paint over sessions, het was er allemaal, al dan niet in online vorm. Gelukkig waren er ook een aantal sprekers live bij vanuit het Klokgebouw in Eindhoven en daar spraken wij er drie van. Namelijk Carlo Ruijgers en Harm van Zon van creatief video-, ontwerp- en productiebureau Eyesupply en animator, beeldend kunstenaar en oud Next talent Vera van Wolferen.

Een wereld van uitersten, of toch niet?

De mannen van Eyesupply en Vera van Wolferen kunnen qua werk bijna niet verder uit elkaar liggen. Waar Eyesupply zich voornamelijk beweegt in de muziek- en festivalwereld in de vorm van club- en stagedesign, creëert Vera verstilde settingen, installaties en 3D sculpturen van papier. Maar als je er wat langer over nadenkt, kom je erachter dat ze misschien toch niet zo heel veel van elkaar verschillen. Beiden zijn namelijk makers van nieuwe werelden.

De dystopische wereld van Eyesupply

Zo maakte Eyesupply dit jaar de titles voor Playgrounds waarbij ze het uitgangspunt gebruikten van een vervreemdende wereld. Hiervoor werkten ze samen met het Amerikaanse softwarebedrijf Kitbash3D. Harm: “Het idee van een vervormde wereld is nu met Covid-19 misschien wel actueler dan ooit. We wilden interactieve titles creëren met verschuivende perspectieven wat een dystopisch gevoel geeft.”

De verstilde wereld van Vera

Vera van Wolferen toonde tijdens Playgrounds haar debuutfilm die ze maakte voor Ultrakort: Tourist Trap. “Mijn werk begint vaak met het idee van een wereld waar ik in zou willen verdwijnen. Dit resulteert in verstilde werelden die een gevoel van kalmte oproepen. Voor Tourist Trap had ik het idee van een eiland gevuld met campers. Campers zijn een terugkerend element in mijn werk. Er komen eigenlijk nooit mensen in voor omdat er dan direct een verhaal ontstaat. Als kijker vraag je je dan af wie die persoon is en wat hij of zij daar doet. Terwijl ik wil dat mijn werk een bepaald gevoel oproept.”

Maar hoe creëer je dan uit het niets een nieuwe wereld? Is dit een kwestie van een hele hoop fantasie?

Carlo: “Inspiratie kan overal vandaan komen. Maar ik vind het interessant om iets wat alledaags is om te vormen zodat je het vanuit een ander perspectief beleeft. Je kunt bijvoorbeeld gebouwen of een bos als uitgangspunt nemen. Als ontwerper kun je alles naar je eigen hand zetten en een omgeving zo vervreemden of abstraheren dat mensen creatief geprikkeld worden.”

Vera: “Het is deels fantasie, maar inspiratie kan op verschillende manieren ontstaan. Ik woon in Den Haag en daar heb je heel mooie architectuur. Als je omhoog kijkt zie je overal erkertjes en torentjes. Als je de tijd neemt om te kijken, zie je daar weer gezichtjes en ogen in. Ik let ook altijd op campers die ik zie staan langs de kant van de weg. Dit kan ik allemaal gebruiken in mijn werk.”

Is er een bepaald project waar jullie aan hebben gewerkt dat er echt uitsprong?

Vera: “Ik moet denken aan een van de eerste projecten die ik deed. Ik was net afgestudeerd en ik was gevraagd om het theaterontwerp te maken voor een jeugdtheater. Uiteindelijk werd dit een enorm complex project. Ik had een berg gebouwd van 3,5m breed die we amper konden vervoeren. Achteraf gezien had ik het mezelf onnodig moeilijk gemaakt. Hier heb ik wel veel van geleerd.”

Carlo: “Lastige vraag. Wij doen zo’n 100 tot 150 verschillende projecten op jaarbasis, de een groter dan de ander. Natuurlijk zitten er een aantal uitschieters bij. Zo zijn sommige projecten enorm slopend en energie- en tijdrovend, maar het is wel heel erg tof als dat dan uiteindelijk iets moois oplevert. In 2017 bijvoorbeeld mochten wij de hele show vormgeven van Armin van Buuren in de ArenA. Het is bizar om dan je eigen werk op een scherm van 18m hoog en 60m breed terug te zien.”

Harm: “Als je dan iedereen met hun camera ziet filmen en positieve reacties krijgt van mensen uit de zaal geeft dat wel echt veel energie.”

Wat zijn de belangrijkste lessen die jullie hebben geleerd gedurende jullie carrière?

Carlo: “Wij zijn er wel achter gekomen dat als we te lang hetzelfde doen, we verveeld raken. We proberen altijd een stap vooruit te kijken en nieuwe technieken te ontdekken en te gebruiken. Dat houdt het werk interessant. We willen niet steeds hetzelfde trucje doen.” Harm: “Klopt, als je je gaat vervelen, maak je ook geen leuke dingen meer. Zodra er een bepaalde trend ontstaat, moet je eigenlijk de andere kant opgaan. Daarnaast is het een kwestie van doen wat je leuk vindt, anders houd je het nooit vol.”

Vera: “Ik heb geleerd dat ik mag vertrouwen op mijn eigen inzicht. Je bent opgeleid tot ontwerper en je weet wat er wel en niet werkt. Natuurlijk zijn er ook weleens commerciële projecten waar iets op een bepaalde manier moet. Dan moet je je eigen idee wat bijstellen. Daarnaast geloof ik heel erg in samenwerken. Dit ben ik de afgelopen jaren steeds meer gaan doen. Als je met de juiste mensen samenwerkt, overstijg je wat je in je eentje kan. Voor mijn volgende project werk ik samen met een producente en een screenwriter.”