Talent moet je koesteren, vinden we in Brabant. Niet zo gek dus dat organisaties in de kunst- en cultuursector, de provincie Noord-Brabant en de vijf grote Brabantse gemeenten de komende jaren hoog inzetten op talentontwikkeling in de professionele kunsten. En wel met een unieke aanpak - TalentHub Brabant - die talenten ondersteunt vanuit een netwerk van ketenpartners uit de kunstdiscipline waarbinnen het talent zich ontwikkelt. Een werkwijze die werd ontwikkeld door de Brabantse professionele kunst- en cultuursector, Kunstloc Brabant en de provincie. Hoe denken de talenten daar zelf over? We vroegen het aan Next-talent Marleine van der Werf.
- Geschreven door Iris van den Boezem
Premières op IDFA en het Future of Storytelling festival in New York , een werkbijdrage van het Mondriaan Fonds en verschillende awards en internationale vertoningen en - tentoonstellingen. Jij hebt toch helemaal geen talentontwikkelingstraject meer nodig, Marleine?
“Toch wel hoor,” lacht Marleine. “Juist nu.”
Kun je dat uitleggen?
“Voor mij kwam het talentontwikkelingstraject op een perfect moment in mijn carrière. In vergelijking met negen jaar geleden, toen ik net van de academie (St. Joost in Breda, red.) kwam, weet ik nu veel beter wat ik uit het traject wil halen,” vertelt ze. De eerste vijf jaar na haar afstuderen beschrijft Marleine als een zoektocht: wat wil ik met mijn werk en wat kan ik? Hoe is de verhouding autonoom versus werk in opdracht? “Een paar jaar later begon ik aan een master van de Filmacademie omdat ik een brug wilde slaan tussen onderzoek en praktijk. Als je een film of documentaire maakt, dan is het onderzoeksproces vaak ondergeschikt aan het product dat daar uiteindelijk uitkomt. Maar wat mij juist boeit is het steeds voortdurende onderzoeksproces. In mijn installaties heb ik dat steeds verder uitgewerkt, meestal in nauwe samenwerking met andere disciplines zoals met dansers, met wetenschappers, psychologen of artsen, bijvoorbeeld. Zo kom ik steeds dichter bij waar ik naartoe wil. Inmiddels ben ik klaar om over mijn toekomstvisie na te denken. En toen werd ik dus voorgedragen voor Next.”
Het traject bij Next is voor jou bijna afgelopen. Hoe is het je bevallen?
“Erg goed,” knikt Marleine. “Ik kreeg het afgelopen jaar de kans om mijn installatie ‘The Living Dead’ te ontwikkelen en ik werd daarbij gecoacht door iemand van filmproducent Submarine. Met ‘The Living Dead’ won ik dit jaar de STRP Act award 2019 van 15.000 euro en ik stond met een preview van die installatie op het festival. Ik kwam bij STRP terecht door Paulien, de coördinator van Next, die me op een oproep wees. ‘Is dat niet iets voor jou?’ zei ze. Precies dat is wat Next zo ontzettend waardevol maakt voor mij: Playgrounds en de andere partners stelden hun netwerk voor me beschikbaar. Via mijn coach bij Submarine kwam ik onder andere in contact met het Filmfestival in Venetië.”Voor Marleine was de nulmeting door Kunstloc Brabant, die altijd aan het begin van een talentontwikkelingstraject wordt gedaan, een belangrijk ijkpunt. “De meting, samen met het persoonlijk ontwikkeltraject dat op basis daarvan is gemaakt, dwongen me om kritisch naar mezelf en naar mijn bedrijf te kijken. Ook tijdens het ontwikkeltraject,” herinnert ze zich. “Om op deze manier met andere ogen naar mijn werk te kijken, zowel inhoudelijk als zakelijk, dat was voor mij heel waardevol. Juist omdat ik al een tijd bezig ben.”
Wat is je bijgebleven?
“Nu ik steeds beter weet waar ik heen wil met mijn beroepspraktijk, wilde ik leren om mijn eigen verhaal nog beter te vertellen. Mezelf leren presenteren, dus. Ik volgde een training via Next en het belangrijkste dat ik leerde is dat ik op zoek moest naar de manier van presenteren die bij mij past. En het is gelukt,” knipoogt ze.Ter illustratie vertelt Marleine over een presentatie over artistiek onderzoek die ze onlangs gaf in Abu Dhabi en op de kunstacademie in Den Bosch: “Ik start dan niet achter de computer, maar probeer met minimale middelen zo dicht mogelijk bij die beleving te komen.” Ter illustratie vroeg ze haar luisteraars zich voor te stellen dat ze een project wilden doen over iemand die blind is. “Ik gaf opdracht om twee aan twee ieder vijf minuten met gesloten ogen door het gebouw lopen. Daarna ging mijn presentatie verder: ik vroeg observaties en ik vertelde hoe ik dit toepas in mijn werk. Mensen laten zien en voelen hoe ik werk, ze meenemen in mijn manier van denken, dat zijn methoden die me helpen mijn verhaal te vertellen.” Glimlachend besluit ze: “Het opzetten van internationale projecten is knokken, zeker in het begin. Maar ik zie het nu als een avontuur, waarin het cruciaal is om mijn visie helder over te brengen aan anderen en daarin heeft het Next traject heel veel bijgedragen.”
Dit is het tweede artikel uit de serie: TalentHub Brabant. Het eerste artikel lees je hier. Meer weten over TalentHub Brabant en alle talenten die hier aan deelnemen? Kijk op talenthubbrabant.nl.
Iris van den Boezem
Freelance redacteur en tekstschrijver
