Talentontwikkeling (pop)muziek: Proud of the South

Talent: Danny van der Wielen, zanger en gitarist van Gifter

'Toen we begonnen met Gifter deden we alles zelf: we namen alles zelf op, we maakten onze eigen platen en we boekten onze shows zelf. Maar daardoor hadden we alles bij elkaar minder tijd over om ons volledig op onze artistieke ontwikkeling te focussen. Door onze deelname aan Proud of the South is daar duidelijk verandering in gekomen. We kunnen nu eindelijk serieuzer met onze muziek aan de slag.'

Waarom besloot je mee te doen aan dit talentontwikkelingstraject?

'We hadden meteen het gevoel dat we langdurig iets aan Proud of the South zouden hebben. Dat merkten we al tijdens de eerste gesprekken met onze coaches Gilly en Arjette (Gebouw-T, red.). Samen hebben we een strategie uitgezet. We hadden het dan over wat voor Gifter goede keuzes zouden zijn. Zo kwamen we bijvoorbeeld uit bij producer Martijn Groeneveld, voor de productie van onze nieuwe single. Dat was super fijn. Als we songtechnisch ergens niet uitkwamen, dan had hij vaak wel een idee over hoe het zou kunnen werken. Daar hebben we echt heel veel aan gehad. Ook bij het schrijven van nieuwe liedjes, bijvoorbeeld.'

Hoe verliep Proud of the South voor jullie?

'Voor onze band Gifter lag de uitdaging vooral bij ontwikkeling op artistiek vlak. Maar om daar ruimte voor vrij te maken zijn we eerst met een manager en een boeker in zee gegaan. Dat heeft ons een hoop werk uit handen genomen, waardoor we echt aan onze muziek konden gaan werken. Wat ons ontzettend heeft geholpen is dat we met vragen en twijfels altijd bij Gilly en Arjette terecht konden. Dat was zo nu en dan hard nodig. Waar we over tien jaar staan weet ik nu nog niet. Onze muziek is geschikt voor radio en festivals, en het zou heel tof zijn als we op een gegeven moment worden geselecteerd door 3FM als Serious Talent. Maar dat is geen doel op zich. We moeten gewoon onze muziek blijven maken. That's it. '

Organisatie: Jasper van den Dobbelsteen van Proud of the South

'De fysieke plaatsen waar bands elkaar ontmoeten, die zijn er in vergelijking met vroeger weinig. Ik mis dat eerlijk gezegd wel. De plekken waar muzikanten elkaar ontmoeten, de plekken waar echt een scene ontstaat. Je komt gewoon tot andere idee‘n. Niet per ongeluk, maar door samen te werken. Door te zien dat anderen het anders doen, dat opent je ogen. Met de komst van het Internet is alle informatie binnen handbereik en dat is super. Maar ook het meeste contact vindt nu online plaats. Terwijl dat interpersoonlijke contact voor muzikanten juist zo waardevol is. Door die  verbindingen te laten ontstaan, leg je meteen een stevige basis voor talent.'

Wat doet Proud of the South daaraan?

'Muzikanten die meedoen aan Proud of The South ontmoeten elkaar. Daardoor breiden ze hun netwerk uit en leren ze van elkaar. En ze kunnen altijd naar elkaars optredens gaan kijken. Maar natuurlijk bieden we binnen Proud ook maatwerk voor de afzonderlijke deelnemers. Daar is het hele concept op gebaseerd.'

Hoe werkt dat?

'Na de selectieprocedure is Getting the Picture de eerste stap. Samen met de deelnemers en een expert bepalen we: wat is de status nu? We vragen ons dan af: waar sta je op zakelijk gebied en hoe gaat het bijvoorbeeld artistiek-inhoudelijk? En: wat kan nog beter? Op basis daarvan maken we een plan voor het komende jaar.'

Wat leren deelnemers tijdens Proud?

'We bieden hoofdzakelijk kennis, iets waar je na het traject dus ook nog iets aan hebt. Zo leert een bandmanager je hoe je langetermijnplannen maakt. Maar het kan ook zijn dat deelnemers behoefte hebben aan hulp bij het schrijven van creatieve teksten, dat ze zangles willen, of dat ze op zoek zijn naar technische vaardigheden voor het podiumgeluid. Daarnaast wordt ieder talent persoonlijk begeleid door de marketeer en een programmeur van ŽŽn van de deelnemende podia, de zogenaamde coaches. Zij staan de band of de muzikant dag en nacht bij. De coaches en de podia omarmen de artiest, letterlijk.'

Coach: Steffi Blonk, programmeur poppodium Mezz

'Het begeleiden van talenten geeft mij ontzettend veel voldoening. Het is natuurlijk super als een band of muzikant die wij hebben begeleid, het landelijk ook goed doet. Maar in eerste instantie gaat het ons vooral om de eerste stappen. Het is voor bands namelijk erg moeilijk om bij bijvoorbeeld een boeker in beeld te komen. Door ons netwerk in te schakelen helpen we ze daarbij.'

Is talentontwikkeling in muziek nodig, vind je?

'Ja, er was en is veel behoefte aan begeleiding. Zeker ook vanuit de podia. Als programmeur kan ik alle goede, nieuwe bandjes natuurlijk gewoon boeken. Maar dat is niet genoeg. Er is een structurele aanpak nodig. Met Proud of the South helpen we muzikanten zakelijk of artistiek vooruit, zodat de kwaliteit van popmuziek in onze provincie over de hele linie hoger wordt. De regie blijft tijdens het traject trouwens altijd bij de band: ze dragen zelf de verantwoordelijkheid voor hun leervragen. Als coach kijk ik mee vanuit een helicopterview, geef ik advies en schakel ik waar nodig mijn netwerk in.'

Kan het nog beter?

'Het is jammer dat iedereen die zich met Proud of the South bezig houdt, het 'erbij' doet. Dat betekent dat er eigenlijk altijd te weinig tijd is. Het zou mooi zijn als er in de toekomst op meer structurele basis tijd vrij gemaakt kan worden. Nu is dit toch een traject dat nog naast de dagelijkse werkzaamheden moet worden ingepast.'

De toekomst van talentontwikkeling in de muziek gaat over genre grenzen heen. Je merkt dat de nieuwe generatie muzikanten zich sowieso weinig aantrekt van genre conventies. Dat moet worden gefaciliteerd en wat mij betreft worden gestimuleerd. Daarbij is het wel van belang dat er oog blijft voor de individuele wensen van een talent. Dus een op maat gemaakt ontwikkeltraject dat talenten de mogelijkheid geeft om elkaar te inspireren en van elkaar te leren.