‘Diversiteit’ en ‘inclusiviteit’ zijn positieve begrippen, waarmee verschillen tussen mensen herkend, erkend en gewaardeerd worden. De missie & visie van Parktheater Eindhoven (PTE) zijn hier duidelijk op gericht. Het theater omschrijft haar missie als volgt: ‘Als Eindhovenaren leven we in een stad en regio die sterk zijn door techniek en technische kennis. We zien het als onze taak om die sterke kant van Eindhoven aan te vullen met de kunsten, te versterken, te benutten en uit te dagen. En daarmee een leidende rol te vervullen in de ‘Raakbare Samenleving’: een inspirerende, inclusieve, delende en helende samenleving’.
De focus van het theater ligt met name op het verkleinen van de toenemende kloof tussen oorspronkelijke Eindhovenaren, die een steeds complexer wordende wereld niet meer (willen) snappen, en de groeiende groep van innovatieve (internationale) tech-werkers.
- Geschreven door Peter van der Aalst
De verbindende projecten van Parktheater Eindhoven
Het Eindhovense theater legt al jaren verbinding met zeer diverse organisaties in de stad. Doel is om het gezamenlijk belang te zoeken en te ontdekken waar men elkaar kan ondersteunen en versterken. Voor het Parktheater is het de uitdaging om te bepalen welke specifieke kennis en ervaring men kan inbrengen om de eigen missie uit te dragen én een duurzame relatie met (maatschappelijke) organisaties op te bouwen.
Zo biedt het Parktheater via een live-stream voorstellingen direct aan bewoners van woonzorgorganisatie Vitalis aan. Een aantal jaren geleden is ook het project “De Lange Tafel” gestart, waarmee getracht wordt om met mensen die alleen naar theater gaan of die dat graag zouden willen doen maar niet durven, in contact te komen. De Lange Tafel is een plek waar alleengaanden kunnen aanschuiven en met anderen kunnen praten over de voorstelling die ze gaan zien of net gezien hebben.
foto: Lex Vesseur & Jelmer Buitenga
RAAK is een project in samenwerking met Dynamo jeugdwerk en SUMMA Plus. SUMMA Plus is een school die in Eindhoven MBO-onderwijs aanbiedt op niveau 1 of lager. Op deze school zitten relatief veel jongeren met een vluchtelingachtergrond. Het project is erop gericht om jongeren die niet of nauwelijks met kunst en cultuur in aanraking komen, zowel passief als actief kennis te laten maken met verschillende disciplines. Het Parktheater werkt ook mee aan een voorstelling gespeeld door cliënten van Lunetzorg, een stichting die mensen met een verstandelijke beperking ondersteunt en probeert daarnaast om mensen uit de Eindhovense internationale gemeenschap te bereiken en te verbinden. Dit door specifiek voor hen te programmeren, maar er is ook een amateurtheatergezelschap opgericht dat geheel uit (familie van) internationals bestaat. Rondom de voorstelling ‘Thuislozen’ van Theater Utrecht en Adelheid Roosen heeft het theater contact gezocht met Eindhovens organisaties die zich bezighouden met de dak- en thuislozen problematiek.
Deze projecten leiden steeds tot nieuwe inzichten en ideeën over wat de rol van theater in de samenleving zou kunnen en moeten zijn. De gesprekken met deze verschillende mensen geven een divers beeld van de stad en inzicht in waar behoeften liggen en hoe daar als theater een invulling aan gegeven kan worden.
Succesfactoren en geleerde lessen
PTE’s publiekswerker Klaas Seelen ontplooit initiatieven om naar ‘niet-publiek’ op zoek te gaan. Niet-publiek is in principe wel geïnteresseerd in het theateraanbod, maar vooralsnog geen bezoeker. ‘’Een publiekswerker co-creëert met niet-publiek. Meestal begint dat soort projecten met het zoeken van nieuw publiek via organisaties in de stad. Je promoot dan geen programma’s, maar gaat op zoek naar de win-win. Vertrekpunt is de vraag wat theater kan bijdragen om de specifieke niet-publieksgroepen te bereiken. Doel is altijd om te onderzoeken hoe de relatie met deze groepen verduurzaamd kan worden’’, aldus Klaas.
foto: Sanne Peper
Succesfactoren voor het laten slagen van projecten met niet-publiek zijn enthousiasme en motivatie vanuit het theater en de betreffende organisaties en het (blijven) vinden van een win-win. Het Thuislozen project is volgens Klaas minder geslaagd. Het was lastiger was om een gezamenlijk belang te vinden en er was geen sprake van co-creatie. “Het was een opgelegd project, gekoppeld aan een bestaande voorstelling, waar thuislozen bij gezocht moesten worden. De ideale situatie is als organisaties zichzelf melden’’.
Dit soort projecten vraagt intern meer aandacht, het blijkt echter lastig om precies vast te stellen of de projecten met niet-publiek ook duurzaam meer bezoekers uit de betreffende groepen opleveren. Vooralsnog zijn er uit de niet-bezoekersgroepen ook geen nieuwe collega’s voortgekomen. Volgens Klaas moet er breed op het stimuleren van diversiteit en inclusiviteit worden ingezet: “Naast de maatschappelijke visie en doelstelling die we binnen het Parktheater hebben, is het aantrekken van nieuwe doelgroepen voor theaters ook pure noodzaak om te kunnen overleven”.
