Schoonheid en verbeeldingskracht
Op het moment van dit schrijven is het buiten 4 graden. De lucht is blauw en wolkenvrij. De zon speelt met de jaloezieën voor het raam en werpt schaduwen op de schemerlamp die voor me staat. In gedachten zoom ik in op de lampenkap en frame ik hem, als een schilderijtje aan de wand. De meest alledaagse dingen krijgen een schoonheid als je de tijd neemt om ze goed te bekijken en in een ander licht te zien. Beauty is in the eye of the beholder. Maar het is een groot geluk dat sommige mensen de kunst verstaan om vormen, woorden, klanken te vinden die het mogelijk maken schoonheid te delen. Die ons kunnen meenemen in het tonen van mogelijkheden, van hoe het anders kan, ons te ontheffen van vanzelfsprekendheden en ons mee te nemen in verwondering. Die mensen koester ik, en het geeft me voldoening te kunnen bijdragen in het versterken en uiten van hun verbeeldingskracht.
Vormgeving en architectuur
Vormgevers en architecten zijn met hun verbeeldingskracht overal aanwezig in ons leven. Op een zodanig veelomvattende manier, dat we er ons vaak niet eens van bewust zijn. Alles in onze omgeving is vormgegeven. Het beïnvloed onze manier van bewegen, interacteren, de manier waarop we de wereld zien. Een bezoek aan de Dutch Design Week, waar naast design ook steeds meer architectuur zichtbaar is, laat zien hoe grenzeloos de nieuwsgierigheid van vormgevers is. Het gaat over de grenzen van disciplines en sectoren, van wetenschap, natuur, erfgoed en techniek. Onderzoekt, bevraagt, speelt… En daar zit nu precies de kracht van deze disciplines – een eindeloze bevlogenheid die steeds gevoed wordt door het ontdekken van nieuwe (maatschappelijke) vraagstukken en mogelijkheden. Voorwaarts en vooruit, maar niet zonder reflectie en respect voor wat er aan voorafging.
