Vlaaiplaat
Op de boerderij in Noord-Limburg is weinig tekenmateriaal en papier. Gelukkig komt de bakker elke week met een vlaai. Mijn wil om te tekenen is mijn moeder al opgevallen en zij verwijdert na ontvangst van de vlaai meteen de ronde witte kartonnen plaat die er onder zit en bewaart die in de ovenla. Samen met de keerzijdes van enveloppen worden zij de dragers van vele tekeningen.
Op een dag, nu een paar jaar geleden, help ik bij het opruimen van mijn ouderlijk huis en vind ik zo’n vlaaiplaat met een tekening terug van toen ik ongeveer vijf jaar oud was. Er staat een aantal bomen op, verdeeld over het vlak. Met achter en voor de bomen een meanderend paadje. Op de voorgrond staan enkele bewoonde paddenstoelen.
Het zaadje dat in mij zat, herkende mijn moeder
Drie dingen vallen me direct op: het plaatsen van voorwerpen voor- en achter elkaar, afgezaagde takken die de bomen ruimtelijk maken en het gebruik van het hele vlak.
Het zaadje dat in mij zat, herkende mijn moeder en zo werd ik gevoed door vlaai en plaat. Ik denk dat dat zaadje in ieder kind zit. En ieder kind heeft zo’n moeder nodig die dat zaadje voedt, zodat het kan groeien. Dit is de leidraad in mijn leven. Ik heb bewust gekozen voor een docentenopleiding. Wist ik veel wat een kunstenaar was?
Terugkijkend is het niet toevallig dat ik educatief medewerker ben naast mijn aanstelling als docent tekenen en schilderen voor de jeugd. Wat het tekenen is voor mij, is voor een ander dans, theater of literatuur. Daarvan ben ik overtuigd.
Gevoel voor ruimte
Ik heb vele kinderen tekenles gegeven en daarom vielen die drie genoemde dingen in mijn eigen tekening mij direct op. Het gevoel voor ruimte en de belangstelling voor het perspectief zet ik tegenwoordig dagelijks in.
Uiteraard in mijn atelier maar zeker ook, in meer overdrachtelijke zin, bij mijn werk als adviseur voor Kunstloc Brabant. Soms een beetje ruimte nemen maar vooral veel geven, situaties vanuit verschillende kanten bekijken.
De brede provinciale blik en kennis als verrijking bij het zoeken naar een oplossing ter plaatse. Punten verbinden om tot zinvolle structuren te komen.
Tekenen is een onvervreemdbaar onderdeel van mij
Mijn ervaringen in en met de kunst zet ik veelvuldig in bij mijn werk als adviseur. Inspireren, proberen te laten voelen wat kunst kan betekenen en waarom kunsteducatie nodig is doe ik van binnenuit dat gaat vanzelf.
En tekenen? Dat doe ik nog steeds het is een onvervreemdbaar onderdeel van mij. En nu, nu ik weet wat het is, durf ik me gerust kunstenaar te noemen. De vlaaiplaat is vervangen door arches-aquarelpapier en simili-japon tekenpapier. En Noord-Limburg door Noord-Brabant waar ik inmiddels al jaren woon en werk.
