Voor Jana Roovers (22) zijn haar beelden al sinds haar jeugd een manier om te communiceren met de buitenwereld. De keuze voor de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg was dus snel gemaakt. Inmiddels is ze afgestudeerd als docent, kunsteducator en beeldendmaker.
- Geschreven door Rosa Lee Szarzynski
Voor je afstuderen maakte je een installatie met een huisje en ei. Hoe ben je op dit idee gekomen?
“In een zoektocht naar mezelf en hoe ver ik daarin kon gaan, gebruikte ik mezelf vorig jaar als naaktmodel voor foto’s die ik exposeerde. Nu wilde ik dat de bezoeker meer deelgenoot werd van mijn werk. Om mezelf niet te verliezen in het creatieve proces werkte ik zoals altijd vanuit een thema, dit keer was dat omhulling, in de vorm van een huisje. Deze laag biedt een dak boven je hoofd en staat voor vrijheid. Een half jaar lang ging ik aan de slag met verschillende materialen en deed ik allerlei experimentjes. Zo zag ik in geplette koffiefilterzakjes de vorm van een ei, dat refereert naar een gezicht. Omdat ik in mijn werk probeer te reflecteren aan het menselijk lichaam, omdat dat herkenbaar is, kwam ik op het idee om het ei te gebruiken voor mijn afstudeerwerk. Dialoog staat in het ei centraal. Als je erin stapt, kom je in een isolatiecel terecht en sta je los van tijd en context. Door de wielen kun je op elke plaats worden neergezet. Stap je eruit, dan voel je je ‘herboren’.”
Waarom vind je een dialoog in kunst zo belangrijk?
“Ik geloof dat je daarmee de kennisverwerking van bezoekers onderling stimuleert. Hierbij is ‘inclusiviteit’ belangrijk. Dat betekent het beschikbaar maken van kunst voor alle doelgroepen. Door kinderen al op jonge leeftijd kennis te laten maken met musea, kan die ervaring ervoor zorgen dat ze vaker terugkomen. Dat leerde ik tijdens mijn stage bij Museum de Pont. Omdat docenten en leerlingen het vaak spannend vinden om naar het museum te gaan, zette ik een project op met theateropdrachten en verzorgde ik rondleidingen. Door kinderen vrij te laten associëren, worden ze vaak enthousiast. Inmiddels werk ik op invalbasis als rondleider en museumdocent voor de Pont, dat hoop ik nog een tijdje te blijven doen.”
Voor je makers- en docentschap werk je genomineerd voor de Jacques de Leeuw Prijs én de Atelierprijs, die laatste won je. Gefeliciteerd! Wat brengt dat je?
“Ik krijg in het seizoen van 2019-2020 mijn eigen atelier in Tilburg, dat voelt als de kroon op mijn harde werk van de afgelopen vier jaar. Ik ben zo trots! Het stimuleert me om met veel plezier en zonder geldzorgen te blijven creëren. Ik heb enorm veel connecties opgedaan die ik in de toekomst mag bellen, zoals Petra Levert, adviseur bij Kunstloc Brabant en Mark Elysink Smeets, directeur van Festival Circolo.”
Wat zijn voor nu je plannen?
“Omdat ik meer wil kunnen vertellen over de betekenis van inclusiviteit voor de kunst, ga ik volgend jaar een prémaster Kunstbeleid en Kunstbedrijf volgen aan de Radboud Universiteit. Het lijkt mij mooi om over vijf jaar werkzaam te zijn als kunsteducator of curator bij een museum en te blijven maken. Mijn grote droom is om over tien jaar mijn eigen culturele instelling te hebben, zodat ik met mijn eigen ideeën kan experimenteren. Ik zou dan zorgen voor mooie samenwerkingen tussen kunsteducators en curators. En hopelijk sta ik eens met een inclusieve tentoonstelling op een geweldig plek als TENT of Witte de With Center for Contemporary Art in Rotterdam.”
Jana Roovers (1997, Tilburg) is op dit moment hard op zoek naar een geschikt atelier waar ze in 2019/2020 aan de slag kan gaan. In de tussentijd kun je haar volgen via www.instagram.com/janaroovers, ook is ze bereikbaar via haar mailadres janaroovers@gmail.com. Kijk voor meer informatie over de theaterrondleidingen en activiteiten van Museum de Pont op de website: www.depont.nl.
Pas afgestudeerden Sanne, Janna en Neil staan de trappelen om ons te verrassen met eigen voorstellingen, concerten en beeldende kunst. We plaatsen deze week een drieluik waarin ze vertellen over hun afstudeerwerk en hun toekomstdromen.